Dlaczego w rzekach jest woda?

Dlaczego w rzekach jest woda?
- Bo gdyby jej nie było, to by statki ryły po dnie.

Laska pyta koleżankę blondynkę:
- Co chciałabyś mieć do czytania na bezludnej wyspie?
- Wytatuowanego marynarza!

W przedziale pociągu jedzie młody, przystojny marynarz i mamusia z córką. Panienka prosi marynarza o jakiś dowcip, ale ten się wzbrania twierdząc, że dowcipy marynarskie zawierają dużo słów niecenzuralnych. Mamusia proponuje aby opowiedział dowcip, a w wiadomych miejscach powiedział tylko ”aha”.
Marynarz opowiedział dowcip:
- Aha aha aha, aha aha aha, aha aha motyla noga!

Reporter po katasrofie Titanica pyta marynarza z jego załogi:
- Czy to prawda, że z całej załogi ocalał tylko pan?
- Tak. To prawda.
- A jak się panu udało uratować?
- Dzień wcześniej tak się zapiłem w porcie, że zapomniałem wsiąść na statek.

Marynarz opowiada wrażenia z ostatniego rejsu:
- Wypłynęliśmy, ku*wa, z portu. Sztorm, ku*wa, jak diabli! Ale nasz kapitan, ku*wa, to dzielny chłop! Wkrótce zawinęliśmy, ku*wa, do portu, to ja, ku*wa, myślę: trzeba się, ku*wa, napić i zabawić. Idę, ku*wa, do knajpy, siadam, ku*wa, przy barze, a tu, ku*wa, przysiada się do mnie ta ... No ... Kobieta lekkich obyczajów.

Jaką komórkę powinien sobie kupić dresiarz?
- Szarą, żeby mieć chociaż jedną.

Rozmawiają dwaj dresiarze:
- Znasz takich kolesi jak Chopin i Mozart?
- Nie, a co, narazili ci się?
- Nie, ale robią gites melodyjki do komórek!

Najmniejszy element Beemki dresa?
- IQ kierowcy.
A największy?
- Airbagi pasażerki.

Spotyka się dwóch dresiarzy.
- Stary byłem wczoraj na dyskotece, wiesz dresik adidasa, buciki, nowa fryzurka. Wyrwałem zajebistą laskę i umówiła się ze mną na randkę.
Drugi na to:
- To nic. Stary, ja wpadam na imprezkę w moim nowym dresiku, łańcuszek na łapie, żel na włosach. Wyrwałem laskę, która zaproponowała mi romantyczny spacer po plaży. Nagle zaczęła się rozbierać i mówi: ”Rób co potrafisz najlepiej”
- I co? Bzyknąłeś ją?
- Nie, przywaliłem jej z główki.

Jasio po raz pierwszy w życiu jedzie pociągiem i podziwia co chwilę zmieniające się za oknem krajobrazy.
Mama pyta:
- Jak ci się podoba, synku?
- Bardzo! Całkiem jak książka z obrazkami, tylko że nie trzeba przewracać kartek!