Dowcipy o Masztalskim

- Kapralu Masztalski - rozpoczyna egzaminator - wyobraźcie sobie taką sytuację: z przodu naciera na was oddział kawalerii, z lewej piechota, z prawej czołgi, a za sobą macie bagna nie do przebycia. Jaką komendę byście wydali?
- Kompania, do modlitwy! - odpowiada Masztalski.

Panie kelner, ten sznycel jest twardy jak zelówka! Zawołajcie kierownika! - krzyczy Masztalski.
- To nic nie da, on go wam nie pogryzie.
- A nie moglibyście mi za ten sznycel przenieść pieczeń?
- Mógłbym.
- Ale jo tego sznycla już kawałek ugryzł.
- Nie szkodzi. Ta pieczeń też jest już ugryziona.

Idzie Masztalski z całkiem siną, opuchniętą gębą i dźwiga dwie walizki.
- Ty, Masztalski - pyta Zeflik - kto ci tak gęba urządził?
- Teściowa mnie sprała.
- Ach! Jak mnie by tak teściowa sprała, to jo bych ją poćwiartowoł!
- A ty myślisz, że co jo tu niesa?

- Masztalski, słyszałem, że urodził ci się syn! I co, podobny do ciebie?
- Nie.
- A do żony?
- Nie.
- A do kogo?
- A, co ci będę godoł. I tak go nie znosz.

Papuga Masztalskiego miała straszny pociąg do wódki. Piła jak tęgi chłop! Masztalski już nie mógł wytrzymać i razu pewnego przed wyjazdem na delegację postanowił ją przećwiczyć.
- Tu na stole - mówi do papugi - stawiam pół litra. Jak to tkniesz, to ci wszystkie pióra wyskubię! Godom ci, to nie są żarty!
Po trzech dniach Masztalski wraca do domu i widzi: firanki pozrywane, obrus na podłodze, butelka pusta, a papuga zatacza się na stole i wyrywając sobie pióra mówi:
- A na pierona mi te pióra.

Masztalski zamawia w restauracji setkę z zakąską i podaje kelnerowi dwieście złotych.
- Reszta dla pana! - mówi.
Kelner uśmiechając się chowa pieniądze do kieszeni.
- Widzę - grzmi Masztalski - żeś ty, pieronie, już zapomniał, kto tu jest panem!

Żona Masztalskiego wpada do gabinetu dyrektora kopalni i strofuje go od progu:
- Co to robicie? Medal mu dajecie? Wy mu koperta dejcie, a nie medal! Wszyscy koperty dostają!
- Poczekajcie, pani Masztalska! A czy wy wiecie, jaki on medal dostał? On dostał Order Odrodzenia.
- Wy mi tu nie fanzolcie! Od rodzenia to jo jest, a on jest od zarabianio pieniędzy.

- Ty smarkaczu!
Masztalski strofuje napotkanego koło szkoły chłopca.
- Ledwoś od ziemi odrósł, a już kurzysz cygarety! Poczkej, jak to zobaczy twój nauczyciel.
- Jo się go wcale nie boję, bo jo jeszcze nie chodza do szkoły.

Masztalski ubiera się po badaniu. Lekarz patrzy na jego krzywe nogi i pyta:
- Takie krzywe nogi macie od małego?
- Nie, panie doktorze, od kolan.

Do Masztalskiego przylatuje wzburzony Zeflik:
- Widziołech, jak do twojej chałupy wchodził jakiś chłop! Na pewno terozki romansuje z twoją żoną!
- Wysoki? - pyta Masztalski.
- Tak.
- Brunet?
- Tak.
- Mioł wąsy?
- No mioł.
- Eee, to Józik Wypukoł. On romansuje z kożdą.