Dowcipy o Stirlitzu

- No, jeśli dalej pogna w tym tempie, to w Zurychu będzie raz dwa. - pomyślał Stiglitz obserwując swojego kuriera oddalającego się z lawiną.

Stirlitz wypoczywa w swoim tajnym mieszkaniu. Nagle wazon z kwiatami spada z parapetu i rozbija Stirlitzowi głowę. To tajny sygnał, znak, że jego żona właśnie powiła syna. Stirlitz ukradkiem ociera ojcowskie łzy. Tęskni. Od siedmiu lat nie był w domu.

Stirlitz wpadł do głębokiej jamy i cudem się z niej wydostał. ”Cudów nie ma” - pomyślał Stirlitz i na wszelki wypadek wlazł z powrotem do jamy.

Szedł nocką Stirlitz po ulicach Berlina. Nagle z lewej, z prawej, z tyłu, z przodu rozległy się ogłuszające wybuchy.
- Dolby surround. - pomyślał Stirlitz.

Stirlitz podszedł do szafy i nacisnął guzik. Szafa odsunęła się od ściany ukazując ukryte przejście. Nacisnął ponownie i szafa przysunęła się z powrotem.
- Ukryte przejście! - zrozumiał Stirlitz po chwili myślenia.

Stirlitz rano, podczas golenia, spogląda w swoje odbicie w lustrze.
- Stirlitz. - pomyślał Stirlitz.
- Stirlitz. - pomyślało lustro.

Himmler wzywa jednego ze współpracowników:
- Powiedzcie dowolną liczbę dwucyfrową
- Czterdzieści pięć.
- A czemu nie Pięćdziesiąt cztery?
- Bo czterdzieści pięć!
Himmler zapisuje w aktach ”charakter nordycki” i wzywa następnego:
- Powiedzcie dowolną liczbę dwucyfrową.
- Dwadzieścia osiem.
- A czemu nie osiemdziesiąt dwa?
- Może być i osiemdziesiąt dwa, ale lepsza jest dwadzieścia osiem.
Himmler zapisuje w aktach ”charakter bliski nordyckiemu” i wzywa kolejnego:
- Powiedzcie dowolną liczbę dwucyfrową.
- Trzydzieści trzy.
- A czemu nie... A to wy, Stirlitz.

Podczas ważnej narady w gabinecie Hitlera nagle otworzyły się drzwi. Wbiegł przez nie mężczyzna z bukietem kwiatów, które położył na stole. Następnie sprawnie otworzył sejf, sfotografował wszystkie dokumenty, odłożył na miejsce i wyszedł.
- Kto to był? - spytał zaskoczony Hitler.
- Sowiecki szpieg Isajew - odpowiedział Bormann.
- Dlaczego go więc nie aresztujesz?
- I tak udowodni, że kwiaty przyniósł.

Stirlitz z troską patrzył w ślad za swoim łącznikiem przedzierającym się na nartach przez granicę.
”Czeka go piekielnie trudne zadanie.” - pomyślał.
Lipiec 1944 roku dobiegał końca.

Stirlitz przeglądał pocztę elektroniczną. Nagle do gabinetu wszedł Muller. U Stirlitza na ekranie ujrzał szereg bezsensownych znaczków.
Szyfr - pomyślał Muller.
KOI - 8 - R - pomyślał Stirlitz
(KOI - 8 - R to symbol kodowania cyrylicy)