Dowcipy o reżyserach

Dzieci:
- Jestem wisienka!
- Jestem jabłuszko!
- Jestem pomidorek!
- Jestem debil!
Reżyser:
- Chłopczyku! Ile razy mam powtarzać? Jesteś bakłażanek!
Dzieci:
- Jestem wisienka!
- Jestem jabłuszko!
- Jestem bakłażanek!
Reżyser:
- Chłopczyku! Jesteś debil! Pomidorek pierwszy idzie!

Agencje informacyjne doniosły że mają nominować Engela do Oscara za wystawienie ”Dziadów” w Korei.

Dzwoni reżyser filmowy do aktorki:
- Dzień dobry, czy nie chciałaby pani zagrać w nowym filmie ”Dobranoc”?
- A dziękuję, już w tej sprawie spałam.

Na planie filmu:
- Ty, ty i ty - mówi reżyser.
- I jeszcze ja i jeszcze ja - woła aktor.
- Dobra. I jeszcze Ty. Wynocha z planu!

Podczas próby reżyser mówi do aktora:
- No, panie kolego! W tę scenę śmierci trzeba włożyć więcej życia!

- Ten reżyser nie potrafi pracować z aktorem. - skarży się artysta artyście.
- Nie daje żadnych wskazówek, rad, niczego nie wyjaśnia. Proszę ja Ciebie, przychodzę na próbę, a on mi mówi:
”Proszę pana, pan jest pijany.” No to ja się pytam, co mi taka uwaga daje?

Przychodzi Romuald Paleński do kopalni węgla kamiennego i mówi do sztygara, że chce się zatrudnić jako górnik.
- Ależ po co to Panu? Jest Pan słynnym, bogatym reżyserem, a to praca słabo płatna i niebezpieczna.
- No tak, ale słyszałem, że co roku każdy z was dostaje trzynastkę.

Scenarzysta dał do przeczytania scenariusz młodemu reżyserowi, głuptasowi. Reżyser pomylił w domu scenariusz z książką telefoniczną. Po tygodniu spotykają się i scenarzysta pyta:
- No i jak?
Reżyser na to:
- No wiesz, akcja trochę mało wartka, ale bohaterami zagęściłeś jak trzeba.

Pewien pan aktor namawiany przez przyjaciół do przeprowadzki do Wrocławia słuchał przeróżnych argumentów. A, że Wrocław to miasto ludzi młodych, prężnie rozwijające się, a ludność jest mieszanką z wschodu i zachodu. A, że Warszawa to teraz stanowi hermetycznie zamkniętą aglomerację i małomiasteczkową wręcz społeczność, do której dotrzeć jest coraz trudniej. W końcu jeden z przyjaciół reżysera znając, jak mu się zdawało, jego upodobania odwołał się do argumentów odmiennych:
- Słuchaj Franek. Wrocław to miasto zieleni. Park Szczytnicki. Park Południowy. Mnóstwo przydomowych ogródków i trawników ...
Na to zdenerwowany reżyser:
- A co ja, do cholery, mszyca jestem?

Na planie:
- Panie reżyserze, kręcimy?
- Nieee, dziś cała prawda.