Dowcipy o pracy

Pani zadała temat wypracowania:
- Kim będziesz jak dorośniesz.
Jaś napisał w wypracowaniu:
- Najpierw będę lekarzem, bo tak chce tata. Potem zostanę prawnikiem, jak chce mama. A na końcu zostanę kominiarzem, bo mi się też coś od życia należy.

Po zbadaniu pacjenta lekarz pyta:
- Czy ma pan pracę siedzącą?
- Jak by to powiedzieć... I tak i nie. Jestem dżokejem.

Kowalski szuka pracy. Wreszcie wszedł do siedziby jakiejś firmy i spytał się sekretarki:
- Czy mógłbym się tu zatrudnić?
- Tak, oczywiście. Dostanie pan prywatny samochód, mieszkanie blisko naszej firmy, dziesięć tysięcy zł miesięcznie i ...
- Pani chyba żartuje!
- Ej, ale to pan zaczął!

Szef do swojej sekretarki:
- Wszystko robi Pani za wolno: wolno pisze Pani na komputerze, wolno robi kawę, wolno się Pani porusza - czy robi Pani coś szybko?
- O tak! Bardzo szybko się męczę!

Rozmawia dwóch znajomych:
- Gdzie pracujesz?
- Nigdzie.
- A co robisz?
- Nic.
- No to masz fajne zajęcie.
- Tak, fajne jest, ale konkurencja ogromna.

Siedzą trzy dzieciaki i odpowiadają po kolei:
- Czy wszyscy dorośli pracują?
- Tak.
- Tak.
- Tak.
- A czy są tacy, co nie pracują?
- Tak.
- Tak.
- Tak.

Mąż po powrocie z pracy chwali się żonie:
- Dostałem na budowie papierkową robotę, kochanie.
- Cudownie! Mów mi szybko, co teraz będziesz robił?!
- Trzepał worki po cemencie.

Mały Jaś rozmawia z mamą:
- Mamusiu, dlaczego nie chcesz się ze mną bawić?
- Ponieważ nie mam czasu..
- Dlaczego nie masz czasu?
- Bo pracuję.
- Dlaczego pracujesz?
- Po to, żeby zarobić pieniążki.
- Po co zarabiasz pieniążki?
- Żeby móc dać ci jedzenie.
- Ależ, mamo, ja nie jestem głodny!

Rozmawiają dwie znajome:
- Co to, zmieniłaś miejsce pracy?
- Tak, ze względu zdrowotnych.
- A co ci dolega?
- Mnie nic, ale szefowi robiło się słabo na mój widok.

Kowalski chwali się koledze:
- Pracuję już czterdzieści lat i żadna ze zbudowanych przeze mnie budowli nie zawaliła się!
- Gratuluję. A co budujesz?
- Linie kolejowe!