Dowcipy o książkach

Pani na lekcji języka polskiego prosi dzieci o wymienienie cech charakteru Maćka z Bogdańca. Do odpowiedzi zgłasza się Jasiu:
- Honor.
- Ależ Jasiu - dziwi się Pani - czy ”honor” to cecha?
- Nie, samo ”h”.

Para zakochanych spaceruje po parku:
- Kochany, pocałuj mnie jak Romeo piękną Julię!
- To znaczy?
- Hmm, a może przytul jak Abelard swa Heloizę ...
- Czyli jak?
- Jak?! Jak?! Srak! Czytałeś coś w życiu?
- Tak! Naszą Szkapę. Ugryźć Cię w dupę?

Jasio pyta się mamy:
- Mogę zagrać na komputerze?
- Nie, nie możesz.
- Dlaczego?
- Bo na komputerze są książki.

Przychodzi mężczyzna do księgarni i mówi:
- Poproszę książkę ”Mężczyzna - najdoskonalsza istota na ziemi”.
Sprzedawczyni:
- Niestety nie mamy książek science - fiction.

Policjant chwali się narzeczonej:
- ... A poza tym czytam bardzo dużo książek.
- Naprawdę? Czytałeś Norwida?
- Nie. A kto to napisał?

Nad Niemnem słychać było pranie kobiet.

Czytałem sztuki Szekspira. Dwie zapamiętałem: Romeo i Julia.

U Żeromskiego ludzie dzielili zapałkę na czworo i też im się zapałała.

Zamek w ”Zemście” stanął im w gardle, jako kość niezgody.

W utworze ”W Weronie” Norwid nakłania nas do uwierzenia, że błękit ma oczy.