Dowcipy o pisarzach

Kochanowski stara się uderzyć w najczulsze miejsce szlachcica.

Jan Kochanowski siedzi pod lipą i cierpi, bo już od dłuższego czasu nie miał natchnienia. Wtem zobaczył unoszącą się nad nim muzę i woła:
- Wena! Wena! Chodź no tutaj! Weź mi coś podpowiedz, bo mnie skręci. Dzieciaki w szkole nie będą miały się o czym uczyć, jak czegoś nie napiszę.
Wena pochyliła się do ucha i coś zaszeptała. A Janek na to:
- Spadaj, to już było! Wymyśl coś lepszego.
Wena znów się nad nim pochyliła, zaszeptała, a Kochanowski znowu:
- Wena, nie cuduj, tylko coś wymyśl, bo ci przywalę. Muza znów się nad nim pochyliła i znów zaszeptała. Na twarzy Kochanowskiego zajaśniał uśmiech i mówi:
- Ty wiesz co, że to może być dobre.
Z błyskiem w oku krzyczy spod lipy w stronę dworu:
- Urszulka! Chodźże prędziutko do tatusia ...

Chłopy zdobyły Reymontowi nagrodę Nobla.

Kochanowski opisuje lipę rosnąca w jego utworze.

Adam Mickiewicz był stworzycielem Legionów Polskich we Włoszech.

Już Rej pisał po polsku, ale dopiero Kochanowski pokazał, jaki ma język.

Powieść podobała mi się pod względem stylu pisarza, który był przystępny i nie miałam z nim trudności.

Dąbrowska pisała całe noce i dnie.

Szkapę zapewne wychudziła sama Konopnicka, chcąc w ten sposób bardziej podkreślić ówczesną nędzę.

Policjant chwali się narzeczonej:
- ... A poza tym czytam bardzo dużo książek.
- Naprawdę? Czytałeś Norwida?
- Nie. A kto to napisał?