Dowcipy o Stirlitzu

- Stirlitz, ile jest dwa razy dwa? - zapytał Müller.
Stirlitz wiedział, wiedział również, że Müller też wie, ale nie wiedział, czy Centrala wiedziała, więc musiał milczeć.

Stirlitz migiem uciekł przez okno. Mig skrył się w chmurach.

Stirlitz jakiego koloru mam majtki? - spytał Muller.
- Czerwone w białe grochy.
- Wpadliście Stirlitz, o tym wiedziała tylko rosyjska pianistka!
- Proszę zapiąć rozporek, inaczej będą o tym wiedzieć wszyscy.

Naprzeciw Stirlitza szły trzy umalowane kobiety.
- Prostytutki. - pomyślał Stirlitz.
- Pułkownik Isajew. - pomyślały prostytutki.

Heil Hitler! - pozdrowił Stirlitz do Bormanna.
- Nie przesadzajcie, Isajew! - warknął Bormann.

Stirlitz, spacerując zimą nad brzegiem jeziora, ujrzał na nim ludzi.
”Łyżwiarze” - pomyślał Stirlitz.
”Stirlitz” - pomyśleli wędkarze.

Muller wiedział, że Rosjanie, zamieszawszy cukier, zostawiają łyżkę w szklance z herbatą. Chcąc sprawdzić Stirlitza, zaprosił go na herbatę. Stirlitz wsypał cukier do szklanki, zamieszał, wyjął łyżeczkę, położył ją na spodeczku, po czym pokazał Muellerowi język.

Muller, wglądając przez okno, ujrzał podążającego gdzieś Stirlitza.
- Dokąd on idzie? - pomyślał Muller.
- Nie twój zasrany interes! - pomyślał Stirlitz.

Stirlitz siedział w swoim gabinecie, gdy rozległo się pukanie.
Bormann - pomyślał Stirlitz.
Ja - pomyślał Bormann.

Stirlitz szedł w ciemną, bezksiężycową noc przez las.
”Kaczyńscy tu byli” - pomyślał Stirlitz.