Wieża na Monachium II

Wieża na Monachium II:
- LH 8610 pozwolenie na start.
Pilot LH 8610:
- Ale my jeszcze nie wylądowaliśmy!
Wieża:
- Dobra, a niby to kto stoi na pasie dwudziestym szóstym?
Pilot LH 8801:
- LH 8801.
Wieża:
- OK, to w takim razie wy macie pozwolenie na start.

Samolot:
- Radar, jesteśmy szykiem dwóch A10, właśnie nad wami i zapomnieliśmy jaki mieliśmy sygnał wywoławczy.
Radar:
- Żaden problem, przydzielimy wam tymczasowe sygnały: Głupek Jeden i Głupek Dwa.

Kontroler rozmawia z przyjacielem przez telefon. Przyjaciel:
- To jesteś dziś mocno zapracowany?
Kontroler niechcący nacisnąwszy pedał transmisji:
- Tak naprawdę to nie, mam tylko dwóch dupków czekających na wjazd na pole wzlotów.
Pilot:
- Wieża, tu dupek numer jeden, jesteśmy gotowi na start!

Członkini załogi pilotującej samolot Northwest Airlines prosiła kilkakrotnie o pozwolenie na odjazd od bramki, ale po uzyskaniu pozwolenia zrezygnowała z wykonania manewru. Jej ostatnie zapytanie brzmiało jak następuje:
- Kontrola, NW123 jest gotowy na odjazd od rękawa.
- Aby na pewno?
- Cóż, jestem kobietą i mogę zmienić zdanie w każdej chwili.
- Udzielam pozwolenia na odjazd od rękawa.

Pracownik linii Southwest Airlines:
- Może być pięćdziesiąt wyjść i sposobów na opuszczenie kochanka, ale są tylko cztery drogi wyjścia z tego samolotu.

Pilot:
- Temperatura w naszym porcie docelowym wynosi dziesięć stopni, mamy trochę poszarpanych chmur, ale może zdążą je obrębić do naszego przybycia. Dziękujemy i pamiętajcie, nikt nie kocha was i waszych pieniędzy tak jak Southwest Airlines.

Usłyszane na pokładzie lotu American Airlines do Amarillo w Texasie, w dzień wyjątkowo wietrzny i obfitujący w turbulencje. Podczas podejścia do lądowania, kapitan musiał faktycznie walczyć z niesprzyjającymi warunkami. Po wyjątkowo twardym lądowaniu, steward podszedł do mikrofonu i ogłosił: - Panie i Panowie, witamy w Amarillo. Prosimy pozostać na swoich miejscach z zapiętymi pasami bezpieczeństwa podczas gdy kapitan podjedzie tym co zostało z naszego samolotu, do bramki.

Podczas godzin szczytu na lotnisku w Houston, jeden z lotów był opóźniony z powodów technicznych. Ponieważ bramka była potrzebna dla następnego wylotu, samolot został odholowany i ustawiony tak, aby ekipa techniczna mogla przy nim pracować. Pasażerom przekazano numer nowej bramki, która okazała się być spory kawałek dalej. Wszyscy przeszli do nowej bramki i tam dowiedzieli się, że wyznaczono kolejną, trzecią już bramkę. Po chwili zamieszania pasażerowie weszli na pokład i właśnie siadali, gdy stewardessa ogłosiła przez głośniki:
- Przepraszamy za kłopoty związane ze zmianą bramki w ostatniej chwili. Ten lot jest to Waszyngtonu, DC. Jeżeli ktoś z Państwa nie zamierzał lecieć do Waszyngtonu, DC, powinien teraz wysiąść.
I wtedy bardzo zmieszany i czerwony na twarzy pilot wyszedł z kokpitu, ciągnąc za sobą swoje torby.
- Przepraszam, pomyliłem samoloty.

Gdy samolot wylądował i właśnie hamował na lotnisku Washington National, pojedynczy głos zawołał przez głośniki:
- Prrr! Kurde, prrr!

Pilot do wieży:
- Mogę prosić o podanie czasu, tak z grubsza?
Wieża:
- Jest wtorek, proszę pana.